Ubierz bajkową bohaterkę.

I aż chce mi się powiedzieć: W końcu!!!!

Aniu, podjęłam wyzwanie, tak jak obiecałam.
Trochę to trwało, ale tyle czasu potrzeba żeby stworzyć cały świetny strój od zera :P
Oczywiście mogłam próbować wybrać coś z własnego lalkowego pudełka, ale zależało mi na tym żeby moja bajkowa postać była najlepszą z najlepszych.
Na razie nie powiem ani słowa, ciekawe czy się domyślicie kto to jest :)

Finally!!!!
Aniu, I accepted your challenge to create new outfit for fairy-tale character.
Because I was sewed all clothes, it took a little time, but I wanted to have a perfect outfit.
I will not say a word, waiting if you know who is it


Kolekcja: no name
Modelki: Ania

 

 

Poznaliście współczesnego Czerwonego Kapturka idącego do babci?
Mam gorącą nadzieję że tak.

Did you recognize Red Riding Hood walking to grandmother?
Hope you did.

Długo się zastanawiałam kogo powinnam wybrać do tego zadania.  Wyzwanie było rzucone przy okazji podobieństwa jakiegoś ubranka właśnie do Czerwonego Kapturka, ale z zupełnie nie sprecyzowanym bohaterem do stylizacji. Mogłam wiec puścić wodze fantazji i wybrać sobie kogokolwiek, lub potraktować to bardzo dosłownie i pociągnąć temat Kapturka.
Jak już wiecie, zdecydowałam się na to drugie.
Chciałam, i tak sobie wymyśliłam, że mój Kapturek będzie nowoczesną, elegancką młodą kobietką, odwiedzającą swoją babcię z przerwie a lunch, która niekoniecznie obnosi się ze swoimi ludowo-wiejskimi korzeniami , ale też im nie zaprzecza, przemycając w stylizacji folkowe drobne detale. W końcu trudno odciąć się od korzeni, kiedy leci się do babci przez lasy i knieje :).
Zastanawiałam się czy nie pójść o krok dalej i zmienić jej bazową kolorystykę (oj ciągnęło mnie do niebieskiego, ciągnęło), ale pomyślałam, że to byłoby o jeden krok za daleko. Wystarczy że przeistaczam kaszalotka z niemodną pelerynką w kobietę biznesu.
Biłam się też z myślami, czy słusznie zastąpiłam koszyczek skórzaną torbą, szczególnie, że nie wyszła mi ona tak jak bym tego sobie życzył. Marzyła mi się wielka torba na ramię, a wyszło jak zwykle.
Jestem dumna z płaszczyka. To pierwszy od dawna z odpowiednią szerokością rękawów, schodzący się z przodu, i o odpowiedniej długości. Był moment że i on miał mieć ludowe akcenty, ale za cholerę nie mogłam wymyśleć fajnego wzoru, a przede wszystkim płaszczyk ma duże kontrafałdy więc wzór i tak nie prezentowałby się jak należy. Zrezygnowałam.
Spódniczka to prościzna. Uszyła się prawie sama. A dzięki białej wyszywance (to jest mój ludowy motyw)  prezentuje się dla mnie zabójczo.
Koszula - pierwsza udana :). Żałuję tylko że nie zrobiłam jej jako body, nie byłby kłopotów z obciąganiem jej w trakcie sesji. Za to bardzo podoba mi się kołnierzyk i mankiety. Są świetne.

O szaliku/kominie nie wspominam :P
Podobno jestem w nich specjalistką :D ;P.

I  wanted her to be a modern, elegant, fashionable young woman, visiting her grandmother (in the forest) during lunch break.
I'm proud of my coat. It's not too short, not too long, with appropriate sleeves.
Skirt is very easy to make. I like this folk detail at the bottom.
Shit - first good looking :)

P.s. Na krótką chwilę wrzucę słów parę po angielsku. Zobaczymy czy to coś zmieni w komentarzach :)