Proste plecy przy wigilijnym stole

Dziś odrobinkę o scenografii.
Świąteczny pokoik moich barbioszek. niestety okazało się że nie będzie taki, jak to sobie w głowie wyobraziłam. Wydawało mi się że mam więcej świątecznych lalkowych gadżetów. Że w domu są stroiki świąteczne, wieniec, świeczki tortowe (świetna imitacja lalkowych wielkich świec) a tu guzik. Jeden stroiczek i koniec. Trudno. Na gadżety czasu i tak nie miałam, materiału zresztą też nie. Ale myślę że i tak wyszło całkiem nieźle :).

No dobra, czas się przyznać. Zaczęłam od pokoiku, bo tematem przewodnim jest dziś Beti. Bardzo trudny przypadek.
To moja pierwsza Barbioszka i to za 19,90. Mam do niej wielki sentyment, bo w zasadzie przecież od niej to wszystko się zaczęło. Najpierw ubranka, potem zdjęcia, a na końcu cały blog. Gdyby nie zawitała pod mój dach, tego wszystkiego nigdy by nie było. Czy więc ze względu na jej absolutny i totalny brak artykulacji  oraz interesującą i oryginalną fryzurę (;P) mogłam wykluczyć ją ze świątecznej kartki i sesji. Nie miałabym serca.
Szczególnie że w poprzednich latach Beti nawet nieźle się w tych sesjach odnajdywała. Tylko że wtedy były to tylko grupowe sesje, a w nich dużo łatwiej ukryć jej kołkowatość. '
Jej strój, jako wyjątek w kolekcji, powstawał dokładnie z myślą o tej lalce.
Musiał mieć długie rękawy by zakryć nieruszające się rączki, musiał mieć bogata górę, żeby odciągnąć wzrok od nieruszającego się dołu i długą kieckę żeby nie było widać sztywnych nóg.
No i wyszło to cudo:

Kolekcja: Christmas 2015
Modelki: Beti

 

 

 

 

 

 

 

 

No niestety, nie sposób nie zauważyć ze Beti to jeden chudziutki kołeczek, ale nic z tym zrobić nie mogę. Siedzi jak lalka, stoi jak lalka, za to przynajmniej ma lubieżnie nie lalkowy, odważny dekolt :).