Prawie super czyli obiecane kropeczki

Dzisiejsza sukienka miała już swoją premierę, ale w tak minimalnym stopniu że określę to jako prapremiera :).
Bo przecież nawet nie o sukienkę wtedy chodziło a nowy nabytek który sukienkę miał na sobie :).

Miała być piękna, piękniutka, słodziutka, dziewczęca.
I prawie się udało, a wiemy że prawie robi wielką różnicę :)
Niestety z powodu mocno wykrojonych majtek dół sukienki został przyszyty odrobinę za wysoko.
Ale dowiedziałam się o tym trochę po fakcie, więc nic już nie dało się zrobić, oprócz oczywiście wyciągnięcia dobrych wniosków na przyszłość.

Sesja też "prawie" się udała.
Doczekałam się godzinki samotności!!! Miałam więc niecodzienną okazje wyciągnąć mebelki z kartonów. Przez chwilę przeszło mi nawet przez myśl, czy nie obrosły kurzem :P 
Szczęśliwie kartoniki spełniły swoje zadanie.
Miało być romantycznie, nostalgicznie i z klasą, szczególnie że to ostatnia moja sesja z tą kanapą.
Nie mogę powiedzieć że jest źle. Ania po raz kolejny stanęła na wysokości zadania, dodatki nie prezentują się źle, sukienka nie jest najgorsza. Jednak......
do pełnego zadowolenia czegoś mi brakuje.
Nie wiem, może wewnętrznie czuję że nie poświęciłam tej sesji całego mojego wolnego czasu i zaangażowania, może to kwestia opatrzenia się z użytymi już kilkakrotnie mebelkami, a może tylko wymyślam (chciałabym :))

Zresztą, oceńcie sami.

Kolekcja: no name
Modelki: Ania

 

Żałuję trochę, że na pierwszego września nie przygotowałam czegoś extra tematycznego :(

Że też do głowy mi nie przyszła apelowo-szkolna stylówa.